حضرت علی اکبر در کلام معصومین علیهم السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

سروِ سیمین حسین

حضرت علی اکبر علیه السلام در ۱۱ شعبان سال ۳۳ هـ.ق در مدینه به دنیا آمد. پدرش امام حسین(ع) و مادرش بانویی بزرگوار و فرزانه به نام لیلی بنت ابی مره نام داشت. گزارش‌های تاریخی، لقب ایشان را «اکبر» و کنیه‌اش را «ابوالحسن» نقل می کند.برخی از نسب‌شناسان و تاریخ‌دانان وی را بزرگترین فرزند امام حسین(ع) می دانند که البته با لقب حضرت همخوانی بیشتری دارد.حضرت علی اکبر علیه‏السلام  مانند پدر، عمو و اجداد بزرگوارش از سخی ترین افراد به شمار می رفت تا آنجا که "نار القری" می افروخت و از مردمی که در بیابان ها مسکن و ماوا نداشتند پذیرایی می‏کرد. یعنی در نقطه مرتفعی نزدیک خانه خود آتشی می افروخت تا در راه ماندگان آن آتش را ببینند و به سمتش آیند و او از آنها پذیرایی کند و یاریشان نماید. در اشعاری که در وصف حضرت علی اکبر آمده است، ذکر شده که غذا را زودتر از آمدن مهمان مهیا و طبخ می نمود تا غذا در حضور مهمان نجوشد و مهمان به انتظار غذا ننشیند.

از امام صادق  علیه ‏السلام  روایت شده است که فرمود: هر گاه کنار قبر فرزند امام حسین علیه‏السلام  رفتی بگو : سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند امیر المومنین  علیه‏السلام  سلام بر تو ای فرزند حسن و حسین  علیه‏السلام.  شیخ صدوق (ره) بعد از نقل این زیارت می‏فرماید: برای این فرزند امام حسن  علیه‏السلام  گفته شده است که چون امام مجتبی  علیه‏السلام  مربی و معلّم حضرت علی اکبر علیه‏السلام  بوده است و در حدیث آمده است که پدر سه گونه است: آنکه تو را به دنیا آورد و کسی که تو را تعلیم نموده و دیگری پدر زن.

درباره دوران کودکی علی اکبر، روایتی نقل شده که گویای اعجاز و کرامت و تربیت او در دامان حسین بن علی (علیهماالسلام) است. در کتاب «ضیاء العالمین» از «زفیر بن یحیی» و او از «کثیر بن شاذان» گزارش کرده که گفت: «خودم شاهد بودم که علی اکبر در غیر فصل مناسب، از پدر بزرگوارش انگور طلب کرد. ناگاه امام حسین(علیه السلام) با دست به کناره دیوار مسجد زد که انگور و موزی از آن خارج شد. پس فرزند خود را از آن خورانیده و فرمود: «ما عندالله لاولیائه اکثر؛ از آنچه نزد خدای تعالی است به اولیائش بیشتر می‌رسد.» ( ذخیره الدارین، ص ۲۵۹ )

نقل است روزی علی اکبر علیه‏السلام  به نزد والی مدینه رفته و از طرف پدر بزرگوارشان پیغامی را خطاب به او می‏برد، در آخر والی مدینه از علی اکبر سئوال کرد نام تو چیست؟ فرمود: علی سئوال نمود نام برادرت؟ فرمود: علی. آن شخص عصبانی شد، و چند بار گفت: علی، علی، علی، « ما یُریدُ اَبُوک؟ » پدرت چه می خواهدکه نام همه فرزندانش را علی می گذارد، این پیغام را علی اکبر علیه‏السلام  نزد اباعبدالله الحسین  علیه‏السلام  برد، ایشان فرمود : والله اگر پروردگار دهها فرزند پسر به من عنایت کند نام همه‏ی آنها را علی می گذارم و اگر دهها فرزند دختر به من عطا نماید نام همه‏ی آنها را نیز فاطمه می گذارم.

شبیه ‏ترین به رسول خدا صلی‏ الله‏ وعلیه‏ وآله

در روایتی به نقل از شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه آمده است: اباعبدالله الحسین هنگامی که علی اکبر را به میدان می فرستاد، به لشگر خطاب کرد و فرمود:« یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله……. ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می فرستم، که شبیه ترین مردم از نظر خلق و خوی و منطق به رسول الله (ص) است بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(ص) تنگ می شد نگاه به وجه این پسر می کردیم.

وی نخستین شهید بنی هاشم در روز عاشورا بود و در زیارت شهدای معروفه نیز آمده است:السَّلامُ علیکَ یا اوّل قتیل مِن نَسل خَیْر سلیل. (منتهی الآمال، ج ۱، ص ۳۷۵)

طبق فرموده امام صادق علیه السلام قبر حضرت علی اکبر علیه السلام پائین پای پدر بزرگوارش قرار دارد و نقل می کنند که امام زین العابدین علیه السلام به بنی اسد امر فرمود: دو گودال حفر کردند که در یکی بنی هاشم دفن شدند و در دیگری اصحاب(مراجعه کنید به مقتل المقرم/۳۲۰ – ۳۲۱ المراقد و المقامات فی کربلاء/ ۱۶۷)

زیارت‌نامه حضرت علی اکبر  علیه‏السلام

شیخ بزرگوار ابن قولویه در کتاب کامل الزیاره، ص ۳۲۹ به سند صحیح از ابی حمزه ثمالی نقل کرده که امام صادق علیه‏السلام  چگونگی زیارت امام حسین علیه‏السلام  را به او آموخت و گفت: پس به جانب علی بن الحسین که نزد پای امام حسین است رو کن و بگو:  

السَّلام عَلیکَ یا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمهُ اللهِ وَ بَرَکاتُُهُ وَ ابنُ خَلیفَهِ رَسُولِ اللهِ و ابن بِنتَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمَة اللهِ وَ بَرَکاتُهُ مُضاعَفَهً کُلَّما طَلَعَتِ الشَّمسُ أَو غَرَبَت السَّلامُ عَلیکَ وَ رَحمهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.

ای فرزند رسول خدا و ای فرزند جانشین رسول خدا و ای فرزند دختر رسول خدا، سلام بر تو و رحمت و برکات خدا بر تو باد، هر دم که خورشید طلوع و غروب کند. سلام بر تو و رحمت و برکات خدا بر تو باد.  

بِأَبی أَنتَ وَ أُمّی مِن مَذبُوح وَ مَقتُولٍ مِن غَیرِ جُرمٍ بِأَبی وَ أُمّی دَمُکَ المُرتَقی بِهِ إلی حَبیبِ اللهِ بِأَبی أَنتَ وَ أُمّی مِن مُقَدَّمٍ بَینَ یدَی أَبیکَ یحتَسِبُکَ وَ یبکی عَلَیکَ مُحترقاً عَلیکَ قَلبُهُ یرفَعُ دَمَکَ ألی عِنانِ السَّماءِ لا یرجَعُ مِنهُ قَطرَهٌ وَ لا تَسکُنُ عَلیکَ مَن أَبیکَ زَفرَهٌ حینَ وَ دَّعَکَ لِلفِراقِ فَمَکانُکُما عِندَاللهِ مَعَ آبائِکََ الماضینَ وَ مَعَ أُمَّهاتِکَ فی الجِنانِ مُنَعَّمینَ أَبرَأُ إلی اللهِ مِمَُن قَتَلَکَ وَ ذَبَحَکَ.

پدر و مادرم فدای تو ای سربریده و ای کشته بی گناه ، پدر و مادرم فدای خون تو که به سوی حبیب خدا( پیامبر) اوج گرفت. پدر و مادرم فدای تو که پدرت تو را ( مانند هدیه ای گرانبها) با دستان خود ( برای خدا) تقدیم کرد در حالیکه بر تو می گریست و دل می سوزاند و خون تو را به سوی آسمان می پاشید و قطره ای از آن باز نمی گشت و پدرت از گریه آرام نگرفت هنگامی که تو را وداع می گفت. پس جایگاه شما نزد خدا، با پدران و مادرانتان، در بهشت و برخوردار از نعمتهای بهشتی است. از آنکه تو را کشت و تو را سر برید، به سوی خدا دوری می جویم.

سپس خود را بر قبر بیانداز و دست خود را بر آن قرار ده و بگو:

سَلامُ اللهِ وَ سَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ وَ أنبِیائِهِ المُرسَلینَ وَعِبادِهِ الصالِحینَ عَلیکَ یا مَولای وَ ابنَ مَولای وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرکاتُهُ. صَلی اللهُ عَلیکَ وَ عَلی عِترَتَکَ وَ أَهل بَیتِکَ وَ آبائِکَ وَ أَبنائِکَ وَ أُمَّهاتِکَ الأَخیارِ الأَبرارِ الَّذینَ أَذهَبَ اللهُ عَنهُمُ الرِّجسَ وَ طَهَّرَهُم تَطهیراً. السَّلامُ عَلیکَ یا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ ابنَ أَمیرِالمُؤمِنینَ وَ ابنَ الحُسینِ ابنِ عَلِی وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ. لَعَنَ اللهُ قاتِلَکَ وَ لَعنَ الله ُمَنِ استَخَفَّ بِحَقِّکُم وَ قَتََلَکُم وَ لَعَنَ مَن بَقِی مِنهُم وَ مَن مَضی نَفسی فِداؤُکُم وَ لِمَضجَعِکُم صَلَّی اللهُ عَلیکُم وَ سَلَّمَ تَسلیماً کَثیراً.

سلام خدا و رحمت و برکات او و سلام فرشتگان مقرب و پیامبران و بندگان شایسته خدا بر تو ای مولا و فرزند مولای من. درود خدا بر تو بر عترت و خاندان و پدران و فرزندان و مادران تو که شایسته و نیک بودند و خداوند هر گونه پلیدی را از آنان دور ساخت و آنان را پاکیزه وطاهر گردانید. سلام بر تو ای فرزند رسول خدا و ای فرزند امیرالمؤمنین و ای فرزند حسین بن علی و رحمت و برکات خدا بر تو. خداوند لعنت کند کسی که با تو جنگید و کسی که حق شما را نادیده گرفت و شما را کشت. و تمام رفتگان و زندگان آنان را خدا لعنت کند. جانم به فدای شما و مرقد شما. درود و سلام فراوان خدا بر شما باد.

سپس گونه خود را بر قبر بگذار و سه بار بگو:  

صَلَّی اللهُ عَلیکَ یا أَبا الحَسَنِ.

 و سپس بگو:

بِأَبی أَنتَ وَ أُمی أَتیتُکَ زائِراً وافِداً عائِذاً مِمّا جَنَیتُ عَلی نَفسی وَ احتَطَبتُ عَلی ظَهری أَسأَل اللهَ وَ وَلیی أَن یجعَلَ حَظّی مِن زِیارَتِکَ عِتقَ رَقبَتی مِنَ النّارِ.

درود خدا بر تو ای ابالحسن ، پدر و مادرم به فدایت، به سوی تو آمدم و تو را زیارت می کنم و از جنایتهایی که بر نفس خود روا داشته ام و گناهانی که بر دوش خود حمل کرده ام به تو پناه می آورم.از خداوند که ولی تو و ولی من است می خواهم تا بهره مرا از زیارتت نجات از آتش دوزخ قرار دهد.

آری علی اکبر با این همه فضائلش به راستی برای امام حسین علیه السلام عزیزتر از جان بود امّا آن یکه تاز قافله عشق به پروردگار، در راه معشوق از علی اکبرش نیز گذشت.

جوانِ تو،  شبه پیغمبر                     سرو سیمینت، اکبر رعنا

نباشد هیچ، کم زجانِ تو                  داده ای آن را، در ره الله

جلسه قرآن آستانه حضرت سید علاءالدین حسین علیه السلام

www.mobin110.blogfa.com

 کانال تلگرامی وبلاگ قرآن مبین:

https://telegram.me/QURANMOBIN110